بررسی تنوع گونه ای شکم پایان سواحل شمالی خلیج فارس (استان بوشهر)

شکم پایان گروه مهمی از کفزیان اکوسیستم های آبی می باشند که در زنجیره غذایی و تغذیه ماهیان و سخت پوستان نقش اساسی دارند. این تحقیق در سال ۱۳۸۸ به منظور شناسایی و بررسی تنوع گونه ای شکم پایان در سواحل استان بوشهر (خلیج فارس) انجام شد. نمونه برداری در ۴ ایستگاه بندر دیلم، بوشهر، بندر دیر و بندر کنگان (ساحل حرا) در دو فصل بهار و تابستان به صورت ماهانه با ۳ تکرار انجام شد. نمونه برداری توسط کوادرات صورت گرفت و نمونه ها براساس منابع معتبر مورد شناسایی قرار گرفتند. برای بررسی تنوع گونه ای و تعیین گونه های غالب شکم پایان از دو شاخص شانون و سیمپسون استفاده شد. در این تحقیق ۱۲ جنس و ۱۴ گونه از شکم پایان شناسایی گردید. در فصل بهار، بیش ترین میزان شاخص شانون مربوط به بندر دیر با 1/557=H و کم ترین میزان آن 0/615=H در بندر کنگان مشاهده شد. هم چنین در فصل تابستان، بیش ترین میزان شاخص سیمپسون مربوط به بندر کنگان با 0/621= λ و کم ترین میزان آن مربوط به بندر دیر در فصل بهار با 0/264 =λ مشاهده شد. بیش ترین و کم ترین تنوع شکم پایان به ترتیب در سواحل بوشهر و بندر کنگان مشاهده شد. فراوانی شکم پایان با افزایش دما در فصل تابستان کاهش می یابد. گونه Turritella fultoni در هر چهار ایستگاه مورد مطالعه مشاهده شد.